• وبلاگ : پياده رو خاطرات
  • يادداشت : قطار هسته‏اي دوباره راه مي‏افتد؟
  • نظرات : 0 خصوصي ، 4 عمومي
  • mp3 player شوکر

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    سلام دوست عزيز. با كليت متن شما موافقم. شايد يكسو بودن احمدي نژاد و لاريجاني از بيرون چنين به نظر مي رسيد اما اين دو اختلافات متعددي داشتند. در ژست بعدي وبلاگم در اين باره خواهم نوشت. اما من ايست قطار هسته اي را قبول ندارم.
    در هر صورت اين استعفا جاي تاسف بسياري بر جاي گذاشت.

    با سلام ....

    من البته از آمدن پوتين چندان ذوق‏زده نشده‏ام و تحت‏الحمايگي را هم نقض رسمي استقلال كشور مي‏دانم. اينكه رهبري گفته فكر مي‏كنيم بنظرم هيچ معناي خاصي ندارد. بنظرم نيازي به تحت الحمايگي روسيه يا تسليم به آمريكا نيست چون ما الان يك قدرت اتمي هستيم و همه اين بازي‏ها براي اين است كه ما را از قدرت خودمان غافل كنند اگر به يادداشت من توجه كنيد من هر دو را رد كرده‏ام. در مورد تاريخ روسيه هم بايد بگويم كه من از جمله طرفداران روسيه نيستم. در تحليل رفتار روسيه دو يادداشت «وصيت‏نامه تزار» حدود يك ماه پيش و يكي هم «استراتژي روسيه» در سال گذشته نوشته‏ام كه هنوز هم تا حدودي بايد معتبر باشد.

    + رضا 

    سلام ...

    نتيجه ي اين استراتژي تهاجمي چه بود؟ وقتي حضور سه وزير خارجه ي اروپايي در ايران را رويدادي بي اهميت مي دانيم ( رويدادي كه در ازاي تعليق داوطلبانه، پرونده ي ايران را از آژانس خارج نكرد) چطور از حضور پوتين (درحالي كه در پاسخ به پرسشي در مورد تعهد رسمي روسيه در مورد نيروگاه بوشهر جواب سربالا مي دهد) ذوق مي كنيم . اگر پيشنهاد پوتين در مورد تحت الحمايگي درست باشد چه اقتداري مي ماند ؟ (در حالي كه رهبري هم گفته راجع به اين پيشنهاد فكر مي كنيم) اگر قرار است تحت الحمايه باشيم بهتر نيست دست از ماجراجويي و لجبازي با قدرت اول دنيا برداريم؟ آيا امريكا ستيزي يك ژست دهن پر كن است ؟ آيا در طول تاريخ روسيه به ما بيشتر ظلم كرده يا امريكا يا انگليس؟

    + ali 
    بروزم ، همين !