به نظر من نويسنده هنوز تكليف خود را با قاليباف روشن نكرده است از سويي دل در گرو او دارد و از سويي ديگر ناشيانه او را به چالش ميكشد به عنوان مثال وي را فاقد خلاقيت ميداند و در جايي ديگر از ابتكارات وي ياد مي‏كند اما در مجموع به نظر ميرسد داراي استقلال راي است و ميل دارد قاليباف را در اردوگاه خود ببيند و بتواند از او به نيكي ياد كند و فرصتها و راهنمايي‏هايي را نيز به بكار برده است ولي غافل از اين است كه قاليباف جنسي به سر سختي خودشان دارد اما زيركتر و آنان را كه ركب زده‏اند براحتي از كنارشان نمي‏گذرد.