چند روز پیش در یکی از پارک‏های بالای شهر تهران با تعدادی از دوستان در کتابخانه جمع شده بودیم و مراسمی داشتیم. از بیرون همهمه‏ای برخواست و داد و فریادها بالا گرفت. چون از محتوای جلسه هم حالم گرفته شده بود بیرون زدم ببینم چی شده؟ کنار کتابخانه دستشویی عمومی بود که حالت پنهان و پایینتر از سطح زمین پارک محسوب می‏شد و سقفی هم داشت .... دیدم دسته‏های جوانان از روی پلهای بالای کتابخانه گروه‏گروه رد می‏شوند و فحش‏های رکیک می‏دهند و مبارز می‏طلبند. مردان هم دست خانواده‏شان را گرفته بودند و در حالی که تلاش می‏کردند آنها نترسند بسرعت از صحنه دور می‏شدند. کمی که آرام شد دیدم تعداد زیادی از زنان از دستشویی زنانه بیرون آمدند. آنجا در واقع پنهان شده بودند. پسرهایی که از بالا رد می‏شدند دسته‏های کوچک دخترانی که از کنار کتابخانه بسرعت راه می‏رفتند تا دور شوند و احتمالا به خانه بروند را به همدیگر با دست نشان می‏دادند و آرام چیزهایی به هم می‏گفتند. مسیرشان را کج می‏کردند و معلوم نبود چه قصدی داشتند. مراسم که تمام شد نیمه شب بود و پارک خلوت شده بود. وسایل را به مسئول پارک تحویل دادیم. فهمیدیم که علت دعوا این بوده است که مسئولین پارک برای سرگرمی مردم در آنجا یک تلویزیون بزرگ نصب کرده‏اند و احتمالا فیلم نمایش می‏داده‏اند. چند جوان بی‏سروپا «مست» کرده بودند. از تلویزیون بالا رفته بودند و با دست به صفحه تلویزیون می‏کوبیدند. نگهبان پارک بهشان تذکر می‏دهد. آنها هم چاقو می‏کشند و به دهان نگهبان - که جوانکی بیش نبود - زده بودند. البته جای خوشحالی است با چانه چاقو زده بودند. هنوز اینقدر حواسشون بود. اندازه یک کف دست خون دهان نگهبان هنوز روی زمین بود. خلاصه قصه طولانی شد. بگذریم. البته من شخصا از آنجا که بچه فلان جا هستم و چند بار دست‏کم کتک خورده‏ام، خیلی نترسیدم، اما حتم دارم دخترها و زن‏ها ترسیده بودند وگرنه توی دستشویی قایم نمی‏شدند. البته نیروی انتظامی عملیات پارتیزانی خفنی دارد انجام می‏دهد و آدم را یاد دستگیری تروریست بین‏المللی «مارکوس» می‏اندازد. اما آن روز در پارک، پلیس تنها هنگامی به آنجا رسید که پارک خلوت شده بود. و «کی بود؟ چی بود؟ خبری نبود!». البته من جوگیر این حادثه خاص نشده‏ام. ازین حوادث بارها دیده ام و گاهی خودم هم بنوعی درگیری داشته‏ام. اما مساله اینجاست که امنیت در ایران بنظر من وضع خرابی دارد. اگر با بدحجاب مبارزه می‏کنید و قداره‏کش‏ها و باندهای کوچه به کوچه را به حال خودش می‏گذارید، در واقع پشه‏ها را کشته‏اید و گرگ‏ها را رها کرده‏اید. امروز کدام آدم عاقلی جرات دارد دست زن و دخترش را بگیرد و به پارک محل ببرد؟‏

اگر فکر می‏کنید این وضعیت درد بی‏درمان است یادآوری کنم که در اسلام، کسی که سلاح بکشد بر روی بی‏سلاح، چه از آن سلاح واقعا استفاده کند چه نکند و فقط بترساند، حکمش این است که دست و پایش را ببرند و مصلوبش کنند تا بمیرد. آن روزها راهزن‏ها در بین راه چنین می‏کردند. الان هم دسته‏های جوانان چنین می‏کنند. وگرنه فی‏نفسه تفاوتی میان آنها نیست. حالا کاری نداریم که کدام یک از حدود الهی الان اجرا می‏شود که راجع به سنگین‏ترینش بخواهیم بحث کنیم؟ مگر کسی انگشت دزد را می‏برد؟‏ بگذار تمام کشور را دزد بردارد. اصلا ما هنوز مشکل تئوریک داریم که «بالاخره کسی که یک میلیارد تومان اختلاس بکند دزد محسوب می‏شود یا نه؟». البته بستگی دارد این سوال را از کدام جناح پرسیده باشید. بگذار بگذریم مساله عمیق‏تر از این حرف‏هاست.