سفارش تبلیغ
صبا ویژن
 RSS  | خانه | شناسنامه | پست الکترونیک | پارسی بلاگ | یــــاهـو
اوقات شرعی

معجزه فناوری اطلاعات - پیاده رو خاطرات

معجزه فناوری اطلاعات (یکشنبه 87/3/12 ساعت 3:14 عصر)

وقتی دهه 60 میلادی فرارسید جنبش‏های ضدفرهنگی جوانان (هیپی‏ها، پانک‏ها و غیره) اوج گرفت، تحلیلگران فکر کردند دوران تازه‏ای از بی‏ثباتی یا نوآوری فرهنگی آغاز شده است. نفوذ این جنبش‏ها بقدری بالا بود که بازتاب آن در سراسر جهان قابل مشاهده بود (دست‏کم زمانی که من بچه بودم هنوز آثارش باقی بود). دهه 70 میلادی اما آغازگر موج تحول جدیدی بر مبنای گسترش سریع فناوری اطلاعات و الکترونیک بود. با بوجود آمدن میکروپروسسورها و افزایش سرعت دائمی آنها بهمراه کاهش دائمی قیمت، چشم‏انداز تازه‏ای از تحول صنعتی برپایه اتوماسیون و آنچه آن روزها دانش انفورماتیک نامیده می‏شد بوجود آمد. امثال آلوین تافلر که با شوک فرهنگی دهه 60 و بوجود آمدن سبک‏های جدید زندگی کتاب «شوک آینده» را نوشته بود، اکنون تحلیل خود از افزایش سرعت زندگی را و سایر جنبه‏های زندگی جدید را در کتاب «موج سوم» گردآوری کرد. خط سیر داستانی همه تحلیل‏ها این بود که با افزایش روزافزون سرعت و کارایی میکروها تحول بنیادی در تمام جنبه‏های زندگی انسان رخ خواهد داد. اما این اتفاق نیفتاد! درست که کامپیوتر وسیله‏ای جذاب بود اما واژه «ابتر» خیلی برای آن مناسبتر بود تا کارآمد! وسیله‏ای بود که پتانسیل بالایی داشت اما توان استفاده ازین پتانسیل را نداشت. گام بعدی اتصال کامپیوترها به همدیگر بود تا بتوانند اطلاعات را با یکدیگر منتقل کنند. وقتی اینترنت متولد شد تازه تحول واقعی آغاز شد.

هر موجود زنده‏ای بنا به تعریف یک سیستم درهم‏تنیده است که قادر است با محیط خود ارتباط برقرار کرده مبادله اطلاعات بنماید و خود را با اطلاعات دریافتی تطبیق دهد. با این تعریف اینترنت سطح حیات بشر را ارتقا داد. چرا که کمک کرد اطلاعاتی که من به آن احتیاج دارم و نزد افراد دیگری هست بواسطه شبکه بدست من برسد. من وقتی اطلاعات داشته باشم توانایی بیشتری خواهم داشت، رفتار متناسبتری در پیش خواهم گرفت و برنامه‏ریزی بهتری خواهم داشت. کاربرد شبکه درست مانند شبکه اجتماعی دوستان ماست. ما از دوستان‏مان اطلاعات فراوان دریافت می‏کنیم و نوع اطلاعاتی که دریافت می‏کنیم چه مربوط به حوادث مهم باشد چه سبک زندگی یا نحوه انجام بعضی کارها، بر شکل‏گیری شخصیت ما تاثیرگذار است. حالا می‏توانیم بخشی ازین اطلاعات را از اینترنت دریافت کنیم. در این میان می‏خواهم به اهمیت اطلاعات غیررسمی و شخصی تاکید کنم. اگرچه خواندن اخبار و متون علمی از طریق اینترنت برای ما جالب است اما در تحلیل نهایی ما نیازهای اطلاعاتی مهمتری در حوزه زندگی فردی و شخصی داریم. اگرچه معمولا برای این مسایل بشدت شخصی منبع اطلاعاتی خوبی در رسانه‏ها نمی‏یابیم اما اینترنت چنین امکانی را فراهم آورده است. وبلاگ یکی از اولین ابداعات در این زمینه بود. محیط بشدت فردی شده وبلاگ جایی است که ما می‏توانیم حرف‏هایی بسیار نزدیک‏تر به شخصیت خودمان را بشنویم و بگوییم.

در این شش سالی که وبلاگ می‏نویسم تجربیات تلخ و شیرین زیادی داشته‏ام. نویسنده با آشکار کردن اسرار درونش در یک موقعیت دوگانه قرار می‏گیرد. از یک سو حفاظ‏های روحی خود را (پنهان‏کاری) کنار می‏زند و حرف‏های باطنی خود را آشکار می‏کند. ازین‏رو در مقابل انکارها و تمسخرها و سوال‏ها بشدت آسیب‏پذیر می‏شود و مکرر ضربات سختی می‏خورد. از سوی دیگر اگر چه ظاهرا زیر ضربه است اما باطنا این اوست که دستور کار بحث جاری را تعیین کرده است. اطلاعات مفیدی را چه بسا منتقل کرده است و در ذهن حتی منتقدانش هم تاثیری مهم و غالبا ناخودآگاه برجا گذاشته است. معمولا نود درصد حرفش پذیرفته شده و اگر هم بحثی هست بر سر ده درصد باقیمانده است.

اما همه ما مهمترین تاثیر را از دوستان‏مان می‏گیریم، آنهایی که اطلاعاتی درباره مسایل خصوصی زندگی به ما منتقل می‏کنند. بنابراین شاید پله بعدی در شبکه‏سازی ایجاد «وبلاگ‏های زنده» باشد، جایی که در آن مسایل خیلی روزمره‏تر، شخصی‏تر و بروزتر مورد بررسی قرار گیرد. این چیزی است که این روزها بعنوان «تویتر» براه افتاده است. شبیه وبلاگ است اما هر پستش یکی دو جمله بیشتر نیست و مختص این است که بگویید کجا هستید و چه می‏کنید. تا بحال دقت کرده‏اید مردم که به گوشی موبایل‏شان جواب می‏دهند بلااستثنا اول موقعیت خودشان را اعلام می‏کنند؟ معلوم است این موضوع اطلاعات بسیار ارزشمندی برای طرف مقابل آنهاست. من هم برای اینکه کمی نوآوری بخرج داده باشم تصمیم گرفتم یک وبلاگ شبه تویتری راه بیندازم در کنار وبلاگ تحلیلی حاضر، جایی که دست‏کم روزی یکبار بروز بشود و متون کوتاهی درباره اتفاقات روزمره زندگی‏ام باشد. امیدوارم جالب باشد و خوانندگانی پیدا کند. نمی‏دانم این تجربه جدید چقدر موفق خواهد بود ممکن است یک ماه بیشتر دوام نیاورد، اما من آموخته‏ام که هر تجربه تازه‏ای در درازمدت یک پیروزی بزرگ است حتی اگر شکست خورده باشد. نام آن خاطرات خصوصی و در آدرس khateratekhosusi.parsiblog.com قرار دارد.


  • نویسنده: فرزان حدادی

  • نظرات دیگران ( )
  • سیاست داخلی

    معجزه فناوری اطلاعات - پیاده رو خاطرات
    فرزان حدادی
    فرزان حدادی، 29 ساله، ساکن تهران. دانشجوی مهندسی برق، گرایش مخابرات، دانشگاه شریف.

  • بازدیدهای این وبلاگ
  • امروز: 47 بازدید
    دیروز: 14 بازدید
    کل بازدیدها: 235695 بازدید

  • پیوندهای روزانه
  • » تمامش کن اوباما ! (فارس) [121]
    » نگاه میر حسین به اقتصاد (فارس) [117]
    » راز تونل‏های غزه (فیگارو) [204]
    » بمب گوگلی برای غزه [85]
    » تنها ایران می‏تواند به برتری غرب خاتمه دهد (رابرت بائر) [111]
    » جراحی قلب گرانتر از متوسط جهانی (الف) [318]
    » درباره اجتهاد، تقلید و مرجعیت (هاشمی) [112]
    » حملات بمبئی عملیات مخفی سرویس‌های اطلاعاتی (بارنز) [89]
    » مهاجرین و قدرت آینده اروپا (الف) [62]
    » تحلیلی بر شکل‏گیری حزب‏الله (فارس) [84]
    » مبانی قحط‏الرجال (واژگون) [90]
    » توسعه ویکی‌پدیای فارسی، وظیفه ملی (الف) [142]
    » نقدی بر فیلم کنعان (الف) [68]
    » تلفن همراه خطرناکتر از سیگار (الف) [93]
    » کالبدشکافی بحران موسسات مالی امریکا (الف) [179]
    [آرشیو(48)]

    " style="width:110" onfocus="this.select()" autocomplete=off contenteditable=true />

  • اخبار و تحلیل

  • کیهان
    خبرگزاری فارس
    خبرگزاری مهر
    رجا نیوز
    الف

  • لینک دوستان

  • خاطرات خصوصی من
    پاسداران
    خاکریز
    عقل سرخ
    مطالعات فرهنگی
    واژگون
    بیم موج
    خبرنگار مسلمان
    اشراق
    سیاست خارجی
    حریم یاس
    دولت اسلامی
    پیاده رو خاطرات در پرشین بلاگ
    کلمه

  • مطالب بایگانی شده