از شانس من تاریخ مجمع طوری بود که نتونستم بطور کامل در جلسه حضور داشته باشم و فقط یکی دو ساعت اول بودم. هدفم از شرکت در این جلسه بیشتر آشنا شدن با دوستان قدیمی وبلاگی بود. با چند نفر از جمله ابوذر (وبلاگ پاسداران) آشنا شدم و خاطرات گذشته برام زنده شد. یادش بخیر دو سال پیش هنوز سرویس نظارت بر کامنتها وجود نداشت و بخش نظرات وبلاگ‏های حزب‏اللهی صحنه انتقام‏گیری و گاه توهین به مقدسات میشد. وبلاگ ابوذر در راس هجوم بود و یادمه یبار یک نامه جعلی رو در اینترنت منتشر کرده بودند از دفتر رهبری که حالا یادم نمییاد راجع به چی بود. طرف آنلاین بود و من و ابوذر هم. با اینکه به وقت من نیمه شب بود نمی‏تونستم خودم رو راضی کنم که بگیرم بخوابم. انتقادات شدیدی بود و دفاع ما هم شدید بود. هر نیم ساعت بلند میشدم و میرفتم سایت ..... ما بطور موفقیت آمیزی توانستیم ثابت کنیم نامه جعلی است و در این میان بحثهای ابوذر خیلی دقیقتر بود.

اول اینکه جلسه مجمع با استقبال گسترده وبلاگ‏نویسان روبرو شده بود. من تا بحال این تعداد وبلاگ نویس را یکجا جمع ندیده بودم. امیدوارم دوستان تا زمانی که تنور داغه انتخابات شورای مرکزی را هم برگزار کنند چون تجربه نشان داده که هر کار جمعی کم‏کم دچار افت انگیزه میشود. دوم اینکه حضور بزرگانی چون ده‏نمکی و داوودآبادی خیلی باعث روحیه دادن به بچه‏ها بود و صحبت‏های داوودآبادی هم خیلی جالب بود. البته من فکر می‏کردم ده‏نمکی هم قراره صحبت کنه ولی بنظرم حرف دل این دو نفر تفاوت زیادی نداره. سوم باید از بچه‏ها برای پخش کلیپی درباره بوسنی تشکر کنم بسیار زیبا و تاثیرگذار بود (البته از چند ثانیه اولش که بگذریم!). چیزی که در مجمع وبلاگ نویسان مسلمان مهمه اینه که همه آدمها آرمانهای مشترکی دارند و هر کدام مستقلا در فضای اینترنت تاثیرگذار هستند. اینجا کسی بالاتر از دیگری نیست و همه با هم برادرند. بنابراین هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله. بچه‏های موسس هم که واقعا زحمت کشیده‏اند و چند سالی برای راه‏اندازی این مجمع کار کرده‏اند. امیدواریم دلهاشان متحد و خدا یارشان باشد.