1- اقدام رژیم صهیونیستی را در تخریب بخش‏هایی از مسجدالاقصی محکوم می‏کنیم. صهیونیستها باید بدانند این کار نفس به شماره افتاده آنان را احیا نخواهد کرد و باعث نخواهد شد تحت تاثیر پیش‏گویی‏های جعلی تورات (در زمینه ظهور مسیح پس از ساخت مجدد معبد یا هیکل سلیمان) بدنه صهیونیست‏ها امید مجددی به ادامه حیات این رژیم بی‏پایه پیدا کنند. شنیده‏ام آنها گوساله سرخ مورد نظر برای سوزاندن در این معبد را هم پرورش داده‏اند. مساله اصلی این است که رژیم صهیونیستی فلسفه وجودی خود را برای غرب از دست داده است. در گذشته قرار بود اسراییل نقش اصلی را در مهار قدرت مسلمانان عالم با درگیر کردن آنها در یکی از مقدسترین مکان‏هایشان ایفا کند، اما اکنون جنایت‏های اسراییل بیش از آنکه باعث سرخوردگی مسلمانان شود موجب ایجاد وحدت در میان امت اسلامی شده است و عطر شهادت را در بلاد اسلامی پراکنده است. اکنون فلسطینیان پرچمداران مقابله با ظلم جهانی به رهبری آمریکای جنایتکار هستند و امیدواریم همانطور که اعلامیه دیروز آها نشان داد آماده آغاز انتفاضه دیگری برای نجات مسجدالاقصی باشند. 

2- با راهپیمایی دیروز ملت ایران راهبرد آمریکا در مورد پرونده هسته‏ای ایران و بطور کلی مقابله با قدرت روزافزون ایران شکست خورد. آمریکا اکنون با قدرتی مواجه است که نه تنها قادر است ضعف‏های درونی خود را از طریق برپایی مکرر انتخابات در سطوح مختلف ترمیم کند بلکه قادر بوده است برای مدت ربع قرن مردم را برای مبارزه با آمریکا و نظام سلطه جهانی در صحنه نگاه دارد. اگرچه آمریکا امیدوار بود بمرور زمان انقلاب اسلامی رنگ کهنگی بگیرد، اما جهاد فرزندان این ملت در عرصه‏های گوناگون این روزها بیش از پیش انقلاب را تازه کرده است. انقلاب اسلامی اکنون با استفاده از دشمنی پرفشار غرب وحدت ملی را احیا کرده و با جهت دادن آرمان ملی ایرانیان بسمت پیشرفت‏های بزرگ علمی بسوی ایجاد تمدن اسلامی در حرکت است. این در حالی است که اقدامات آمریکا برای مقابله با ایران روزبروز بیشتر به ضعف می‏گراید که تازه‏ترین جلوه آن در متوسل شدن به حرکات تروریستی در دستگیری دیپلمات‏های ایرانی در عراق بوده است. اگر آمریکاییها دیروز متوجه نشدند باید برای آنها توضیح بدهیم که دیروز زمانی که رییس جمهور به این اقدامات مذبوحانه آمریکاییها اشاره کرد جمعیت از ته دل و با پشتیبانی‏ای عظیم شعار مرگ بر آمریکایی سر داد که ترجمان آن بیشتر احساس پیروزی بر آمریکا بود تا ناراحتی از این اقدام. مردم ایران زمانی که دیدند آمریکا مجبور شده است به چنین اقدامات بچه‏گانه‏ای دست بزند حقیقتا باور کردند که پیروزی عظیمی در برابر آمریکا بدست آورده‏اند.

اما در پرونده هسته‏ای روزهای حساسی در پیش است. آمریکا در تنظیم قطعنامه 1737 و مدت مهلت آن بنحوی عمل کرد که پایان مهلت قطعنامه با راهپیمایی 22 بهمن ملت ایران گره نخورد. از طرفی با در نظر گرفتن توافقی که پیش از آن با فشار ایران بین این کشور و روسیه بدست آمد قرار بر این شد که سوخت هسته‏ای در اسفندماه به ایران منتقل شود. این رویدادی است که باید آنرا همردیف آغاز غنی‏سازی صنعتی در ایران دانست. چرا که زمانی که اولین محموله سوخت هسته‏ای بدست ایران برسد دیگر فشار آوردن به این کشور بیشتر نقض غرض خواهد بود تا این که موثر باشد. از این پس بعنوان اولین نتیجه هر گونه گزینه نظامی از روی میز برداشته خواهد شد چرا که در صورت به خطر افتادن امنیت ملی ایران، این کشور مشروعیت لازم برای تولید سلاح هسته‏ای برای مقابله با تهدیدات بین‏المللی را بدست خواهد آورد. بنابراین با توجه به پایان یافتن فشار غرب به ایران با انتقال سوخت هسته‏ای به داخل کشور (یا آغاز غنی‏سازی صنعتی بومی)، آمریکا تلاش کرد با مقارن کردن پایان مهلت قطعنامه با زمان انتقال سوخت، روسیه را تحت فشار قرار دهد. حملات تند پوتین بر ضد آمریکا در اجلاس امنیتی مونیخ را باید پیش‏دستی روسیه برای مقابله با این فشارها دانست. روسیه در این میان در شرایطی قرار گرفته است که اگر بار دیگر با ایران خلف وعده کند وجهه استقلال خود را در عرصه جهانی از دست خواهد داد و این موضوع بمنزله شکست سخت روسیه از آمریکا خواهد بود.

از سوی دیگر اگر چه برخی در داخل به تعویق افتادن اعلام خبر خوش هسته‏ای را نشانه نرمش دولت ایران ارزیابی کرده‏اند قرائن خلاف این مطلب را گواهی می‏دهد. از سویی آژانس بعنوان سگ نگهبان غرب تلاش کرد با به تاخیر انداختن نصب دوربین‏ها در نطنز و سپس غوغا درباره اینکه گویا ایران مخالف نصب این دوربین‏هاست ایران را از زمانبندی اعلان شده عقب اندازد. البته مشابه چنین اقدامات ایذایی را در مساله راه‏اندازی یو‏سی‏اف اصفهان نیز شاهد بودیم. نتیجه این اقدام این بود که تنها ساعاتی باقیمانده به آغاز راهپیمایی 22 بهمن آژانس کار نصب دوربین‏ها را به پایان رساند. از سوی دیگر غرب امیدوار بود با این اقدامات احمدی‏نژاد را وادار کند در عمل به وعده خود برای اعلام خبر خوش هسته‏ای در 22 بهمن تنها به اعلام خبر ضعیف آغاز نصب سانتریفوژها بسنده کند. این مساله می‏توانست موجب کاهش برانگیختگی افکار عمومی گردد و بنابراین احمدی‏نژاد هوشمندانه از این کار خودداری کرد. با وجود اینکه آژانس فکر می‏کند بنحو موفقیت‏آمیزی کار ایران را عقب انداخته است باید گفت زمانبندی اصلی ایران چیزی غیر از آن بوده است که به آژانس اعلام شده بود. ایران و روسیه احتمالا در مذاکراتی که چندی پیش با یکدیگر داشتند برای آغاز یک تهاجم استراتژیک مشترک آماده شده‏اند. هدف این تهاجم وادار کردن غرب به پذیرش ایران هسته‏ای است. نقش روسیه انتقال سوخت هسته‏ای به ایران خواهد بود و نقش همزمان ایران راه‏اندازی تعداد زیادی سانتریفوژ و آغاز پرسروصدا و از لحاظ زمانی کشدار غنی‏سازی صنعتی در نطنز. بدیهی است در صورتی که ایران از آغاز غنی‏سازی خودداری کند هرگز روسیه نخواهد توانست اولین محموله سوخت هسته‏ای را به ایران حمل کند چرا که در آن صورت بعنوان مقصر اصلی هسته‏ای شدن ایران تلقی خواهد شد. بنابراین ماه اسفند بسترساز اقدامات مهم سه جبهه اصلی پرونده هسته‏ای خواهد بود و حتی اروپا و چین که در ماه‏های اخیر نقشی حاشیه‏ای پیدا کرده‏اند ممکن است چرخش‏های مهمی را در این ماه ارائه کنند که این ماه را به ماه سرنوشت تبدیل خواهد کرد.