با سلام و صلوات گفتمان اصولگرایی بالاخره دو سال اول به قدرت رسیدن خودش را پشت سر گذاشت. اما چرا این موضوع مهم باید باشد؟ مساله اینجاست که هر گفتمانی اگر یک گفتمان موفق باشد و قابلیت همه‏گیری داشته باشد، چند مرحله را طی می‏کند. از ابتدای پیدایش بین 1 تا 3 سال خارج از گود و مترصد کسب قدرت، در صورت موفقیت شروع توفنده در دو سال اول قدرت و سپس یک دوره طولانی رکود. گفتمان‏های خارج از قدرت مظهر و نماینده رانده شدگان و بی‏قدرتان هستند، وقتی به قدرت وارد می‏شوند آرمان‏های بزرگ دارند و موجی از ایمان دسته‏جمعی را برمی‏انگیزند، همه چیز را مثل سیل از بنیان می‏کنند و همه راه‏ها را باز می‏کنند. سپس باید چیزی بجایش بسازند و سازندگی کار دشوار و طولانی است. آن وقت است که می‏فهمند قبلی‏ها آنقدر هم بیراه نبودند شاید کمی اشتباه می‏کردند. آدم وقتی در موضع قدرت می‏نشیند باید اوضاع را اداره کند، باید به هزاران سوال پاسخ بدهد، باید کار کند و تنها دیکته نانوشته است که غلط ندارد. بتدریج سختی‏ها در انسان قناعت به دستاوردهای کوچکتر را می‏پروراند و دیگر خبری از درشت‏گویی‏های قبلی نیست، این اتفاق معمولا دو سال طول می‏کشد.

جنبش دوم خرداد سیل بنیان‏کنی بود که جامعه ایرانی را درنوردید. جوانان ایرانی که یکباره به سن رای دادن رسیده بودند طلبکاران درجه اول همه چیز و همه کس مخصوصا قدرتمندان بودند. ضربات پیاپی رای دهندگان به نظام سیاسی تا جایی پیش رفت که به تقابل علنی نظامی در آشوب 18 تیر 78 انجامید. جوانان می‏خواستند انتقام بگیرند برایشان مهم نبود چه چیزی درست است و چه چیزی غلط. وقتی آشوبگران با مشت محکم طرفداران انقلاب مواجه شدند ضربه وارده بقدری شدید بود که توانست آنها را به هوش آورد. دولت اصلاحات دو سال اول را با غرش‏های شدید پیش برد ولی وقتی فهمید که غیر از عکس زنان روی صفحه اول روزنامه‏های رنگی و کنسرت و رقص و آواز چیزهای مهمتری هم در این دنیا هست کم‏کم سروصداها خوابید و یک دولت بروکرات در تلاش زنده ماندن به حرکت محافظه‏کارانه خود ادامه داد.

جنبش سوم تیر زمانی رخ داد که جوانان دیروز پخته‏تر شده بودند ولی هنوز از مدیریت جامعه دور بودند. شروع توفانی بود، از همه چیز و همه کس انتقاد می‏شد، به سفارت خانه‏ها (بحق) حمله می‏شد، احمدی‏نژاد کاپشن‏اش را می‏کشتی از تن درنمی‏آورد انگار باید فریاد می‏زد ساده‏زیستی را. گذشت تا امروز، دغدغه اصلی این است که بودجه چه باشد، تورم یکی بالا یا پایین باشد، خوب اگر دقت کنی دیگر از آرمان‏ها خبری نیست. جبهه اصولگرایی از درون خالی می‏شود و اگر فشار آمریکا همینطور کاهش بیابد «معنای زندگی» ما آرام‏آرام باید تغییر کند. البته این معامله دوطرفه است، سوم تیر کم‏کم بار خود را بر زمین می‏گذارد اما وقتی که بخشی از نظام ارزشی جامعه را تغییر داده است. اکنون دوره‏ای دیگر از ثبات در پیش است تا به تحول آرامتری در چند سال آینده بینجامد.